دوستای گلم پیشاپیش  روز ولنتاین رو به همه عاشق ها  تبریک میگم و امیدوارم همیشه در کنار هم شاد و عاشق بمونن

هر کسی هم مثل من تنهاست غصه نخوره ایشالا یه روز تمام اینا رو یکی براش جبران می کنه 

عشق یعنی پاکی و صدق و صفا

خود شناسی حق شناسی از وفا

عشق یعنی دور بودن از خطا

بنده بودن خلوت دل با خدا

عشق یعنی نفس را گردن زدن

پاک و طاهر گشتن روح و بدن

 عشق یعنی صیقل زنگار دل

 دیدن اسرار غیب در جام دل

تویه ساحل رویه شنها قایقی به گل نشسته

یكی با چشمون گریون گوشه ایی تنها نشسته

نگاه پر اظطرابش به افق به بی نهایت

ساكته اما تو قلبش داره یه دنیا شكایت

تو چشاش حلقهء اشكه

تویه قلبش غم دنیا

منتظر به راه یاره تا بیاد امروز و فردا

باورش نمیشه عشق و همه دنیاش زیر آبه

تنها مونده تویه ساحل زندگی براش عذابه

تنهایی براش عذابه

خاطرات لب دریا دیگه از یادش نمیره

همه دنیاش زیر آب و خودش هم تو غم اسیره

دست بی رحم زمونه عشقش رو برده به دریا

حالا از خودش میپرسه میادش آیا و آیا!!!!!

عاشقی كه تنها باشه تویه دنیا نمیمونه

دل عاشق رو شكستن شده كاره این زمونه

آدما وقتی میبینن یكی دوستشون داره

قصد رفتن میكنن

آدما وقتی میبینن یكی دلتنگشونه

اونو تو غم و انتظار تنها میذارن

وقتی میبینن یكی تنهاست

حتی اگه خودشون هم تنها باشن

باز بی تفاوت ازش میگذرن

اگر هر چی داری به پاشون بریزی

بازم مطمئن باش تنهات میذارن

اما فكر كن این قضیه برعكس بشه

یعنی جای این دو شخصیت عوض بشه

و اون طرف بفهمه و درك كنه چه كرده!!

دیگه به این راحتی حرفی نمیزنه

به راحتی نمیگذره

به راحتی نمیشكنه

اما  گریزی نیست

این رسم دنیاست

اما یادمون باشه  یه وقتهایی وقتی غرور كسی شكست دیگه به این راحتی ترمیم نمیشه .

وقتی كسی كه بی تفاوت رفت بهتر كه برنگرده چون بازم خواهد رفت و چه بهتر كه زود رفت .

و اینكه هیچ وقت حتی ذره ای به كسی دل بسته نشو ، تو این دنیا كسی جنبه اینو نداره كه دوست داشته بشه .

و همیشه بدونیم كه لیاقت برخی از ما آدمها بیشتر از اونیه كه ما فكر میكنیم ، پس هر جایی زود استاپ نكنیم .

دوستای گلم دل نوشته پایینی رو هم بخونید و نظرتون رو بگید. ممنونم

به نام خدا

من در تو تنهایی خود را جستجو می كنم

چون تو نیز تنهایی همچون من

من چگونه بیاسایم

وقتی تو تنها و غمگینی

من چگونه سر به ابر نهم

وقتی تو به دریای غم سر مینهی

من چگونه باران شوم

وقتی تو تگرگی

دیشب اقاقی ها تو را بهانه میكردند

چه بگویم از درد دوری تو

آه كه چه تلخ است

كه تو اینگونه به زندگی بنگری

و من گریزان از این تفكر تو

نماندی و رفتی

ندیدی

نشنیدی

صدایی كه فریاد می زد

ما مثل هم هستیم

و تو رفتی

چه غمگین و چه تلخ

خنده دار اینجاست

چه زیبا یكدیگر را پیدا كردیم

اما تو مرا دست باد سپردی

به همین سادگی كه تو نفس میكشی

من پژمردم

تو ندیدی

بنگر ، تفكر كن

كجای این قصه ایم

كجای این تقدیر

چگونه به راحتی از نشانه ها می گذریم

بی آنكه لحظه ای درنگ كنیم

 می دویم و می دویم ...

عشق مرا در نگاهت تیره و تار مكن ، ای مهربان
نور چشمانت را برایم خاموش مكن، ای مهربان 
من سوخته ام از این شرار عشق، تو مرا دریاب

خرقه پوش از این باران عشق شدم ،تو مرا دریاب 
قفل سنگین قلبت را برایم باز كن، ای نازنین

شعر سپید عشقت را برایم آغاز كن، ای نازنین
می خواهم تو را،  در این لحظه های سخت با من باش
می گذارم نام تو را،  در این سینه ی سبز با من باش 

تو آن ستاره ی درخشان در سینه ی عاشق منی ، میدانی 
 تو آن زورق غریب اندیشه ی ذهن عاشق منی،  میدانی

می گریزم از افسون دبده ی پر مهرت، ای جانان من
 می شتابم به سوی ان قلب خفته ومهربانت، ای جانان من....

مردم طعنه ها زدند و گفتند از این عشق پر شرار من
زآن آتشی فكندند در این قلب بی قرار و بی ریای  من

بهر فریب آنان نام تو را هرگز بر زبان نیاوردم دگر 
می ترسم از این فریب جانسوز كه من تو را نیابم دگر 
می روم تا ساحل آرام عشق یابم تو را،  شیرین جان

می سرایم لحظه های عاشقی خوانم تو را،شیرین جان 
میروم بی شك در این راه تو را می بویم ای دلدار من
غم هجران تو را همراه خود می سازم  ای دلدار من

دیشب شب دریای تو بود، تو نبودی

در گوش من آوای تو بود، تو نبودی

دل زیره لب آهسته تمنای تو می کرد

در حسرت دیدار تو بود، تو نبودی

خداحافظ برو عشقم برو که وقت پروازه
برو که دیدن اشکات منو به گریه میندازه
نگاه کن آخر راهم نگاه کن آخر جادست
نمیشه بعد تو بوسید نمیشه بعد تو دل بست
منو تنها بذار اینجا تو این روزای بی لبخند
که باید بی تو پرپرشه که باید از نگات دل کند
حلالم کن اگه میری اگه دوری اگه دورم
اگه با گریه میخندم حلالم کن که مجبورم
نگو عادت کنم بی تو که میدونی نمیتونم
که میدونی نفسهامو به دیدار تو مدیونم
فدای عطر آغوشت برو که وقت پروازه
برو که بدرقه داره منو به گریه میندازه
برو عشقم خداحافظ برو تو گریه حلالم کن
خداحافظ برو اما حلالم کن حلالم كن

روز 20 صفر ـ یعنی اربعین ـ زمانی است که حرم امام حسین(ع) یعنی کاروان اسرا، از شام به مدینه بازگشتند و روزی است که جابر بن عبدالله انصاری، صحابی رسول خدا(ص)، از مدینه به کربلا رسید تا به زیارت قبر امام حسین(ع) بشتابد و او نخستین کسی است که قبر آن حضرت را زیارت کرد.

در این روز، زیارت امام حسین(ع) مستحب است و این زیارت، همانا خواندن زیارت اربعین است. 

شیخ طوسی سپس متن زیارت اربعین را با سند به نقل از حضرت صادق(ع) آورده است: السلام علی ولی الله و حبیبه، السلام علی خلیل الله و نجیبه، السلام علی صفی الله و ابن صفیه... 

این مطلبی است که شیخ طوسی، عالم فرهیخته و معتبر و معقول شیعه در قرن پنجم درباره اربعین آورده است. طبعا براساس اعتباری که این روز میان شیعیان داشته است، از همان آغاز که تاریخش معلوم نیست، شیعیان به حرمت آن، زیارت اربعین می‌خوانده‌اند و اگر می‌توانسته‌اند مانند جابر بر مزار امام حسین(ع) گرد آمده و آن امام را زیارت می‌کردند. این سنت تا به امروز در عراق با قوت برپاست و شاهدیم که میلیونها شیعه عراقی و غیر عراقی در این روز بر سر مزار امام حسین(ع) جمع می‌شوند. 

فرا رسیدن اربعین سالار شهیدان 

بر همه مسلمانان  تسلیت باد

التماس دعا

                 و عشق باز می آید                   

باز صدایی مرا فرا می خواند

نوایی آشنا

از دور دست ها

از فاصله ها

من گریزان و هراسان

این نوا روزی گوش دلم را خراشانده بود

دنیایم تیره و تار گشته بود

نا امید و خسته و تنها

خفته در خون

با خود گفته بودم

دگر عاشق نخواهم شد

زیرا كه عشق رسواییست

عهد بستم دگر تنهای تنها

در حسرت دستهای مهربان  و بارانی

قلبی آكنده از عشق

و چشمانی منتظر

جان را تقدیم این دنیا نمایم

به جرم سادگی

به جرم دوست داشتن رز و رازقی

آری افسرده و تنها

در سكوت  خود فرو رفته بودم

اما ناگهان

شعله ای در قلبم روشن شد

نوری در چشمانم سو سو زد

ندانستم چیست !

چگونه این شعله افروخته شد نمیدانم

 آیا   باز هم ...

آری تو را دیدم در تاریكی

تو از سكوت شب آمدی

تو از حضور شقایق ها

تو نیز غمگین و تنها

خسته از سختی راه

دستانت بوی  سرخی میداد

سرخی رزهای عاشق

دستانت را پل می كنی

به سوی فردا

به چشمانم مینگری ، چه  شاعرانه

در عمق نگاهت امید و عشق پیداست

كتابچه  شعریست  چشمانت

من نیز تشنه ام

تشنه چشمان زلال تو

دست و دل باران كنم در دریای چشمانت

لحظه ای درنگ

ساعتی سكوت

فقط نگاه و نگاه

میخوانم شعر چشمانت

گویی در آسمانیم ما

تو به لطافت ابرها ، رویایی  می شوی

من نبض قطره  های   باران میشوم

تو نیز باران خواهی شد ؟!

سلام به دوستای گلم . امروز یه دل نوشته تقدیم میكنم  كه  یه كم غمگینه . امیدوارم منو ببخشید و خوشتون بیاد

و آنسان عشق

نمی دانم داستان این زندگی را

به دنیا آمدن ، فصل كودكی

جوانی ، عاشقی

 كهنسالی و ...

مرگ

ای عشق تو چه كردی با ما ؟!

من از تو بر حذر گشته ام

دیری است كه تو را نمیشناسم

برایم غریبه ای

وقتی تو را در دل نهادم

دل را سوزاندی

قلبم شكست

كمرم خم شد

به جرم عشق و دوست داشتن

چه تهمت ها كه نشنیدم

چه تلخی ها كه ندیدم

با تمام وجود تو را نثار نمودم

و جز نامردمی ندیدم

اما خاصیت تو چیست؟!

كه گر هزار بار دل زخم خورد از تو

باز هم روزی عاشق میگردد

در عجبم از حكایت تو !!

با قلب شكسته و دلی رمیده

نایی برای ادامه راه نمانده

تو دستت را دراز میكنی به سویم

نمی دانم چگونه بر این زانوان تكیه نمایم

دگر اعتمادی نیست

آه

ای پرنده مسافر دل خون آلودم را به تو میسپارم

با خود ببر به سرزمین بی كسی ها

تا دلم نشناسد كسی را

تا كه نشناسد این نامردمی ها را

بگذار بداند دیگر عاشقی مُرد

من نیز با تن خسته و زار

در این بیابان بی آب و برگ

می مانم تا كه عمرم به سر آید

تا بمیرم و تمام پرسشهای بی جوابم را

در سرایی دیگر پاسخ بستانم

كه چرا سهم دل ساده و صافم این شد؟

كه چرا دنیا وعشقش وارونه بود ؟

چرا نمی رسیم به مُراد و مطلوب و نگار؟

ای عشق تو به من امیدواری میدهی

كه هنوز شقایق ها زنده اند

آری زنده اند و قلب من پژمرده

شقایق خون خورد و سكوت كرد

من در خون تپیدم و دم برنیاوردم

من خسته و درمانده توام

چگونه مرا زنده خواهی كرد؟

نوای تازه ای به گوشم میرسانی

می دانم هنوز هم هستی

هنوز آدمكانی با تو زنده اند

اما من هراسانم از تو

از تو و

شیرینی ابتدا و تلخی انتهایت

من دگر توان همراه شدن با تو را ندارم

من تنهایی را در آغوش می كشم

با اونفس می كشم

با او جان می دهم

هر چند بسیار تلخ ، اما ...

نشنو از نی ، نی حصیری بی نواست

بشنو از دل ، دل حریم کبریاست

نی بسوزد خاک و خاکستر شود

دل بسوزد خانه ی دلبر شود


صدا كن مرا كه صدایت زیباترین نوای عالم است صدا كن مرا كه صدایت قلب

 شكسته ام را تسكین میدهد صدا كن مرا تا بدانم كه هنوز از یاد نبرده ای مرا نشسته ام تا

 شاید صدایم كنی صدایم كنی ومحبت بی دریقت را نثارم كنی
 

باران را دوست دارم ، چون بی هیچ چشم داشتی به زمین می آید. این فاصله

را  با تمام عشق طی می کند تا به ما اهالی خاک نوید تازگی و آبادانی بدهد.

جایی در پشت ذهنت ، به خاطر بسپار که اثر انگشت خداوند بر همه چیز هست.